Que fai unha unidade TENS?

A estimulación nerviosa eléctrica transcutánea (TENS) é unha terapia non invasiva para o alivio da dor que emprega correntes eléctricas de baixa voltaxe para estimular os nervios a través da pel. Úsase habitualmente en fisioterapia, rehabilitación e xestión da dor para afeccións como a dor crónica, a dor posoperatoria e os espasmos musculares.

Mecanismo de acción:

O mecanismo que subxace á TENS baséase principalmente na teoría do control da porta da dor e na liberación de opioides endóxenos:

• Teoría do control da porta da dor:

Proposta por Melzack e Wall en 1965, esta teoría suxire que a percepción da dor se modula a nivel da medula espiñal. Cando a TENS emite impulsos eléctricos, estimula fibras A-beta de gran diámetro na pel e nos tecidos subxacentes. Estas fibras poden inhibir a transmisión dos sinais de dor transportados polas fibras A-delta e C máis pequenas. Esencialmente, a estimulación das fibras A-beta "pecha a porta" aos sinais de dor, reducindo a percepción da dor. Isto pódese visualizar como unha competición entre a entrada sensorial (da TENS) e a entrada de dor.

• Liberación endóxena de opioides:

Demostrouse que a TENS promove a liberación de endorfinas e outros opioides endóxenos no sistema nervioso central. Estas substancias naturais que alivian a dor únense aos receptores opioides, o que alivia aínda máis a dor e mellora a sensación de benestar.

• Relaxación muscular:

Ademais de aliviar a dor, a TENS pode axudar na relaxación muscular. Os impulsos eléctricos poden reducir a tensión e os espasmos musculares, o que é beneficioso para o tratamento de doenzas como a fibromialxia e a síndrome da dor miofascial.

Tipos de TENS

• TENS convencional:Ofrece pulsos de alta frecuencia (80-100 Hz) con baixa intensidade. Este modo funciona principalmente mediante a teoría de control de porta e proporciona alivio inmediato da dor.

• TENS semellante á acupuntura (AL-TENS):Emprega estimulación de baixa frecuencia (1-4 Hz) e unha intensidade maior. Este modo ten como obxectivo estimular a liberación de endorfinas e adoita empregarse para un alivio da dor máis duradeiro.

• Modo de ráfaga TENS:Combina elementos da TENS convencional e da acupuntura, administrando pulsos en ráfagas. Este método pode mellorar o alivio da dor e a comodidade.

• TENS breve e intenso:Emprega alta intensidade e maior frecuencia durante un curto período de tempo, a miúdo utilízase para o alivio da dor aguda durante os procedementos.

Aplicacións

A TENS utilízase en diversos contextos clínicos, incluíndo:

• Tratamento da dor crónica: afeccións como a artrite, a dor lumbar e a dor neuropática.

• Alivio da dor posquirúrxica: axuda a reducir a dependencia dos medicamentos opioides.

• Xestión da dor no parto: úsase nalgúns contextos para aliviar as molestias durante o parto.

• Rehabilitación: Facilita a recuperación ao reducir a dor e promover a relaxación muscular durante a fisioterapia.

Seguridade e consideracións

A TENS considérase xeralmente segura cando se usa axeitadamente. Non obstante, existen contraindicacións, como:

• Non se recomenda o seu uso sobre zonas con sensibilidade alterada, feridas abertas ou certos dispositivos médicos (por exemplo, marcapasos).

• Recoméndase precaución para persoas con determinadas doenzas como epilepsia ou afeccións cardíacas.

Conclusión

A TENS é un método versátil e eficaz para o tratamento da dor que aproveita a estimulación eléctrica para alterar a percepción da dor a través de mecanismos periféricos e centrais. A súa natureza non invasiva e a súa relativa seguridade convértena nunha ferramenta valiosa tanto en entornos clínicos como domésticos para pacientes que buscan alivio de diversas dor. Como con calquera modalidade terapéutica, as respostas individuais poden variar e é aconsellable consultar profesionais sanitarios para obter plans de tratamento personalizados.